sábado, 13 de noviembre de 2010

Berlanga e As Muxicas

No ano 2003, Luis Garcia Berlanga formou parte do xurado do Festival de Cine Negro de Manresa, foi él quen persoalmente pelexou contra outros membros de dito xurado -mais embelesados , ao parecer, pola forma que polo fondo dos traballos a concurso- para que a nosa curta As Muxicas levara o primeiro premio, consistente nun fermoso trofeo e unhas pesetiñas que... para que negalo, viñeronnos de maravilla para seguir adiante. Unha verdadeira miragre. Despois daquel premio, e tras levar casi catro meses movendo a curta entre festivais peninsulares... sen éxito, As Muxicas comezou unha traxectoria que a levou polos mais importantes festivais de todo o mundo, incluso alguns programadores retractaronse e tras rexeitala nun primeiro momento quixeron incluia de novo na súa seleccion oficial a concurso.

Por sempre graciñas Mestre.

lunes, 18 de octubre de 2010

Ciclo "Novo Cinema Galego" na Casa das Campás (Pontevedra)

"O 2 de xaneiro deste ano, nas páxinas culturais de Xornal de Galicia, o crítico Martin Pawley arriscaba un titular: "2010, Ano do Audiovisual Galego". Así, en maiúsculas. E nas dúas primeiras liñas dobraba a aposta: “2010 será o ano máis importante da historia do audiovisual galego”. Cinco meses e medio despois, o 22 de maio, unha das películas nas que Pawley sustentaba o seu todo ou nada, o debut de Oliver Laxe na longa distancia, gañaba o premio da crítica no Festival de Cannes. Coa beizón a Todos vós sodes capitáns na Croisette, a etiqueta “Novo Cinema Galego” empezaba a funcionar.

Martin Pawley, Xurxo González e outro colaborador deste diario, o crítico José Manuel Sande, programador da filmoteca galega (CGAI), encárganse de consolidar agora esa etiqueta cun ciclo de proxeccións e coloquios que ocupará a Casa das Campás de Pontevedra todos os venres (19.00 horas) até o 3 de decembro. Novo Cinema Galego, como se alcuma o programa, está coordinado por Suso Novás e patrocinado pola Universidade de Vigo.

Dúas pezas curtas de Peque Varela (Ferrol, 1977) e Oliver Laxe (París, 1982), as seminais 1977, París#1, abriron a programación o pasado venres, e esta semana a quenda será para unha escolma dos traballos do colectivo WeareQQ, formado polo galego Vicente Vázquez e a vasca Usue Arrieta. Nas outras seis sesións proxectaranse tamén obras de Susana Rei, Pablo Millán, Víctor Hugo Seoane, Ramiro Ledo, Xurxo Chirro, Lara Bacelo, Ángel Santos, Antón Caeiro, Alberte Pagán e Carlos Alberto Alonso.

Sete epígrafes organizan a programación. Sete palabras de orde que trazan ou poden axudar a trazar algúns dos elementos que converten a etiqueta “Novo Cinema Galego” nunha ferramenta útil para describir o que se está a facer agora en Galicia: Territorios, Axencia Galega do Audiovisual, Na descuberta, Reciclaxe, Cinefilia, Cine, vídeo e dixital e En concerto.

Aínda que faltan nomes, como os de Marcos Nine ou Eloy Enciso, entre outros, o crítico Martin Pawley cre que a nómina é abondo significativa. Con algunha excepción, son autores nacidos a finais dos 70 ou nos primeiros anos dos 80 que se formaron, na maioría dos casos, fóra de Galicia. Proceden en ocasións de campos alleos ao estritamente cinematográfico e rebélanse, consigna o crítico, “contra a tiranía da ficción”. E fano ademais dende unha profunda cultura visual. É o que o ciclo chama, non sen riscos, cinefilia.

A través dos coloquios que seguirán ás proxeccións, os responsábeis da mostra queren profundar nas causas da aparición desta xeira de cineastas. Unha delas podería atoparse nas políticas audiovisuais desenvolvidas polo goberno bipartito a través da Axencia Audiovisual Galega e as axudas á promoción do talento, hoxe en cuestión. Esa experiencia protagonizará a sesión do vindeiro 29 de outubro".

Fonte: Iago Martínez ( Xornal.com )

viernes, 17 de septiembre de 2010

Cinema e concerto no mesmo lote...

"(...) As posibilidades de distribuír unha produción audiovisual en Galicia é un tema común de preocupación para todos os realizadores do país. "Unha cousa é a escaseza de vías de exhibición, e outra a inexistencia, que é moito peor. Certamente o panorama é desolador, e co sistema de película máis concerto podemos ofrecer ós programadores algo máis atractivo", explica Carlos Alberto Alonso, director do documental musical Roger de Flor, Naturalidade Silvestre. Partindo da traxectoria do músico fenés Roger de Flor, Alonso aborda nesta longametraxe documental a problemática dos músicos que tratan de buscar un oco nos circuítos dos concertos en directo en pequenos locais. Con cada exhibición programada, viaxa unha banda encabezada polo propio Roger de Flor, que ofrece un concerto como complemento ó documental. Nesta banda actúan algúns dos músicos que aparecen na película, cunha longa traxectoria na escena musical galega, como Magín Blanco ou o Neno Elliot. "O máis paradóxico é que loitar por buscar un oco de proxección é xusto o que nós contamos no documental coa loita dos músicos por buscar sitios para tocar, co cal estamos vivindo desde dentro a temática do docu", explica este realizador ferrolán formado en Cataluña.

Durante un tempo, Alonso estivo buscando profesionais da distribución e incluso promotores de concertos para que moveran a película e o concerto, pero canso de non atopar resposta decidiu tomar a iniciativa co propio Roger de Flor. "A xente está mal acostumada, e colle como escusa a crise. Algúns non queren nin pagarlle ós músicos, pero, malia todo, estamos colleitando resultados moi satisfactorios", explica Alonso. Entre salas de concertos, festivais de cine, festivais de música e centros culturais, o boca-orella está funcionando e arredor de 2.000 espectadores viron xa Naturalidade Silvestre e a actuación musical complementaria. "Se non fora por este sistema, igual o docu estaba nun caixón, como a maioría do que se produce en Galicia. Aquí tiramos cineastas de músicos e viceversa. Saímos xuntos de xira e iso é enriquecedor", confesa Carlos Alberto Alonso. Xa fixeron dez actuacións e de aquí a fin de ano teñen previstas outras tantas, a máis próxima o vindeiro 7 de outubro no Festival de Cine de Ourense, un encontro que nesta edición dará cabida a varios destes proxectos (...)" (por Alfonso Pato, El Pais, 17/09/2010 , Foto - Xosé Ardá)

martes, 7 de septiembre de 2010

Proxección de "Roger de Flor: Naturalidade Silvestre" nas Festas da Parrocheira 2010 (Ferrol Vello - A Coruña)

O mercores 8 de setembro as 21:00 horas dentro da programación das Festas da Parrocheira 2010, se proxectara o documental “Roger de Flor: Naturalidade Silvestre”. Aínda que Roger de Flor é o protagonista principal deste traballo, a súa figura non deixa de ser unha escusa para falar de tantos e tantos músicos de salas de pequeno aforo, da situación musical galega (ou de mais alá do telón de grelos), e en definitiva, da problemática dos creadores, artesáns e artistas... da legua...

Organiza: A. VV. FERROL VELLO - Xunta Directiva - C/ Curro, 1. 15401 - FERROL - Tlf./fax: 981.356842 - Móvil: 638176108 - avvferrolvello@yahoo.es

martes, 20 de julio de 2010

A xira "Roger de Flor: Naturalidade Silvestre" na Semán Cultural do Felipop 2010


O martes 3 de agosto as 22:00 horas dentro da programación da Semán Cultural do Felipop 2010 (A Hortiña, Limodre – Fene, A Coruña), se proxectará o documental “Roger de Flor: Naturalidade Silvestre”, e haberá un posterior concerto eléctrico as 23:30 a cargo de Roger de Flor e Os Silvestres (O Marques das Viñas, Magin Blanco, O Neno Elliott, Cabe Garcia e Sergei Izmailov). No marco desta mesma Semán Cultural, o día anterior, luns 2 Agosto, se proxectará a longametraxe de ficción “A Ola” e ao día seguinte, o mércores 4 de agosto actuará o Mago Martín Varela as 21:30, e as 22:45 o grupo "Carrachanacacha Teatro".


domingo, 16 de mayo de 2010

Comeza a xira de proxeccións + concertos: "Naturalidade Silvestre: Roger de Flor"

O día 22 de maio arranca a xira no marco do Festival de Cans 2010, coa proxección dun adianto do filme as 17:30 na Sala Multiusos, e un posterior concerto acústico de Roger de Flor & Friends no denominado “Jaliñeiro Unplugged”.



A seguinte cita será o sábado 29 de maio na Casa das Atochas na cidade da Coruña, alí se presentará á banda oficial da xira “Os Silvestres” nun concerto eléctrico, despois eso sí, de proxectar o documental en exclusiva para os asistentes ao acto.

Metidos xa no mes de xuño, o mércores día 9 ás 20:30 no Teatro Principal de Santiago de Compostela se realizará a preestrea da longametraxe documental, tendo lugar esa mesma noite sobre as 23:00 un concerto de Roger de Flor & Os Silvestres + Friends na Sala Ultramarinos.

O día 11 de xuño no Centro Torrente Ballester de Ferrol se realizará a estrea mundial de “Naturalidade Silvestre: Roger de Flor”, proxectándose unha versión especial do filme editada especialmente para tal evento. Pecharán a noite o espectáculo Roger de Flor & Os Silvestres acompañados no escenario por diversos amigos e amigas do panorama musical da comarca de Ferrolterra.

O día 2 de xullo haberá unha proxeccion do trailer oficial da longametraxe as 18:00 no Café Teatro - Pazo da Cultura de Naron (Rúa Holanda s/n, Urbanización ”Ciudad Europa” Narón, A Coruña) , e un posterior concerto eléctrico as 23:00 a cargo de Roger de Flor e Os Silvestres (O Marques das Viñas, Magin Blanco, O Neno Elliott, Cabe Garcia e Sergei Izmailov) no mesmo espacio. Ambos eventos incluidos na gala final do proxecto de dinamización turística e audiovisual “Chámalle como queiras”.

(*Si queres levar o Show de "Naturalidade Silvestre: O Filme" a túa vila, atoparás aquí completa información e a forma de contactar con nos).

WEB OFICIAL DA XIRA



NovaS relacionadas:
http://www.boyelliott.com/Naturalidade_Silvestre/Prensa.html

lunes, 8 de marzo de 2010

Pressing Catch, a Violencia Cotiá (Teatro)

Vivimos na era do medo. Temos medo practicamente de todo; e o medo, ademais de limitar a nosa liberdade, anúbranos o entendemento e fainos manipulables, bonecos nas mans das novas tecnoloxías, dos medios de comunicación, do poder. Non deixa de ser curioso que uns dos programas máis vistos nos últimos dez anos en diferentes televisións do planeta sexan os adicados á loita.

A compañía compostelá Berrobambán decidiuse a facer teatro do espectáculo do “Pressing Catch”, tomando algunhas das súas convencións, e misturando diversas formas artísticas dentro e fora do escenario, ademais da teatral, a musical, audiovisual, dixital e literaria.. Aínda que nas últimas montaxes lle prestaban unha especial atención ao público familiar, Berrobambán aposta agora por un espectáculo para xente moza e adulta no que se reflexiona sobre determinadas circunstancias sociais de rabiosa actualidade.

Pressing Catch” estrease o día 11 de marzo as 21:30 na Sala Nasa (Rúa San Lorenzo, 51-53 B, Santiago de Compostela). Quen non poida asistir aínda ten o venres 12, sábado 13, xoves 18, venres 19 e sábado 20, ás 21.30, e o domingo 14 ás 20.00. Consultar máis datas.



"O texto colle un tema de cultura ínfima, menor, marxinal; e transfórmao nunha metáfora da sociedade subliñando as violencias que non só físicas (...), violencias máis civís, máis íntimas" (Quico Cadaval, Director da Montaxe).



"Pressing Catch vai alén da montaxe, e artéllase tamén a través da música, o audiovisual ou o multimedia. Amais de actuacións musicais en directo, achega pequenas curtametraxes -realizadas especialmente para a obra- por Carlos Alberto Alonso, que mostran a vida do e das protagonistas cando están fóra do ring". (Dossier de prensa).



A nova na rede:

agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG

Xornal 07/03/2010
A Nosa Terra 08/03/2010
Vieiros 08/03/2010
ElPais 09/03/2010
Xornal 09/03/2010

GaliciaHoxe 09/03/2010

LaVozdeGalicia 11/03/2010

CulturaGalega 11/03/2010
LaVozdeGalicia 14/03/2010

CulturaGalega 16/05/2010

miércoles, 10 de febrero de 2010

La nueva generación del Audiovisual Gallego


"Con el reciente triunfo de la coproducción gallega Agua fría de mar en el prestigioso Festival de Cine de Róterdam creo que es necesaria una reflexión sobre la nueva generación de productores audiovisuales que están triunfando con sus obras en todo el mundo y que tienen su base de trabajo en Galicia.

El gran responsable del nacimiento de esta nueva generación es el Máster de Producción e Xestión Audiovisual (MPXA) de la Universidade da Coruña y el Grupo Voz. Tanto la gran triunfadora en Róterdam, como el número uno de la taquilla española Celda 211 (Ocho Premios Goya 2010, incluidos los de mejor película y mejor actor) o series de televisión como Guante blanco (TVE) o Gran reserva (TVE) no serían realidades sin la labor formativa del máster que desde hace una década organizan la Universidade da Coruña y el Grupo Voz.



A diferencia de la generación que surgió hace quince años en la Escola de Imaxe e Son de la ciudad de A Coruña, donde la mayoría de los profesionales que dieron un nuevo impulso al audiovisual eran creativos o técnicos, el MPXA ha lanzado a una nueva generación de productores y gestores que están revolucionando el panorama tradicional de nuestra industria audiovisual: Fernanda del Nido, Elena Couto, Alicia Veira, Enma Lustres, Teresa Fernández-Valdés, Borja Pena... son solo algunos de los nombres que normalmente no son conocidos por el gran público y que constituyen la base de la producción audiovisual. Hay otras muchas empresas e iniciativas encabezadas por ex-alumnos o colaboradores de un máster cuya labor silenciosa está sembrando cosechas más que destacables de profesionales fundamentales, y que además están renovando el panorama español de la producción.

Esta nueva generación de productores está logrando utilizar instrumentos como la coproducción o la internacionalización, que de manera tradicional eran asignaturas pendientes, para que el audiovisual gallego consiga hitos nunca alcanzados. Las discusiones estériles sobre la definición de un audiovisual gallego «ensimismado» en sus propias carencias y enfrentamientos han sido rotas por los productores que centrándose en su trabajo nos están dando un presente espectacular, pero que con el tiempo estoy seguro de que darán muchos más resultados para que el audiovisual gallego encuentre su propio talento creativo.

En estos tiempos de crisis deberíamos de fijar nuestra atención en estos casos de éxito, donde el factor educativo ha sido clave para que el audiovisual gallego esté alcanzando cotas nunca imaginadas de calidad y éxito comercial, y que el futuro en el caso de esta industria esté en manos jóvenes y con una gran preparación".

TEXTO: Xosé Zapata
FONTE: (La Voz de Galicia 09/02/2010)

sábado, 2 de enero de 2010

2010, o ano do Novo Cinema Galego


“Digámolo xa ao principio: 2010 será o ano máis importante da historia do audiovisual galego. Non é unha arroutada chovinista: nos próximos meses presentarán as súas novas obras boa parte dos mellores directores do país, os máis deles moi novos, un feito que nos autoriza a falar en termos xeracionais. Non é tanto un relevo, posto que o cinema de noso non gozou até agora da estabilidade precisa para falarmos de grupos ou colectivos ben diferenciados, senón a consolidación dun conxunto de autores que se expresan con liberdade á marxe das convencións industriais e conectan cos debates e tendencias que caracterizan a creación contemporánea. Falamos pois dun grupo de cineastas que “non chega tarde”, que experimenta as modas e usos audiovisuais ao mesmo tempo que se manifestan no resto do planeta.



Este aliñamento non é algo casual, por outra parte; vén propiciado polo apoio –non só financeiro– prestado pola Axencia Audiovisual Galega, cuxa inusual audacia para mirar máis lonxe non foi suficientemente aplaudida nin polas autoridades –as de agora e as de antes– nin polo sector. Singularmente valiosa foi a creación dunha liña de pequenas axudas á produción audiovisual destinadas aos creadores, as chamadas “de promoción do talento”, que só ao longo de 2009 permitiron o nacemento de máis de trinta traballos cun investimento público equivalente ao que recibe unha soa longametraxe de animación. Máis que un desexo é algo a esixirlle á actual administración o mantemento –e se for posíbel o reforzo– desta política de subvencións cuxos primeiros grandes froitos empezaremos a gozar en breve.



Hai xusto un ano o suplemento de cultura deste xornal dedicáballe un par de páxinas a dous directores galegos cuxa obra completa collía daquela dentro dun DVD: Ángel Santos e Oliver Laxe. Aquel artigo foi unha tan xusta como atrevida aposta nacida do entusiasmo provocado nos meses precedentes polas súas anteriores películas, O cazador e París #1 respectivamente, recoñecidas pola revista Cahiers du Cinéma entre as mellores curtas de 2008 en España. Eles dous seguen a ser os cineastas sobre os que recae a máxima atención. Ángel gravou a comezos do outono a súa primeira longametraxe, Dous fragmentos / Eva, unha historia triangular de amor e desamor coa que volve unha vez máis aos seus temas preferidos, as relacións de parella e a distancia entre as emocións desexadas e as vividas, nun relato deambulante que ten a cidade de Santiago de Compostela como cuarto protagonista. Como resultado do obradoiro de cinema con rapaces en situación de exclusión social que desenvolveu en Tánxer, o galego Oliver Laxe ultima na actualidade a longametraxe Todos vós sodes capitáns, un dos títulos capitais de 2010. Oliver supera o debate sobre as barreiras entre a ficción e o documental para crear unha fermosa peza de cinema extremadamente puro que nos obriga a pensar na linguaxe fílmica, na súa beleza e na súa verdade, por riba de formatos e etiquetas.



O abraiante teaser de Arraianos amosounos un vello en paraxes invernais e neboentas declamando un texto coa forza espectral das películas dos Straub-Huillet. Pouco teñen que ver esas imaxes coas que encherán finalmente o traballo de Eloy Enciso, que rodou o seu documental ficcionado sobre o Couto Mixto durante unha esplendorosa primavera, mais como declaración de intencións é abondo elocuente. A austeridade e o rigor son tamén trazos característicos da obra de Xurxo González, que en Vikingland se vale dun fascinante material alleo –as vídeo-cartas que un mariñeiro galego enviou á familia nos noventa– para elaborar unha relectura do Moby Dick de Herman Melville de dimensións monumentais. No extremo oposto en canto a duración está a curta de animación Gato encerrado de Peque Varela, que en menos de dez minutos fabula coa noción popular das varias vidas que ten un gato e a partir dela reflexiona sobre as desigualdades do noso tempo con sutileza e intelixencia.

Igualmente comprometida é a actitude de Manu Mayo en Dous de vintetantos, documental que lle pon rostro ás vítimas dos accidentes de tráfico e transcende as convencións televisivas grazas á presenza do director, que introduce de forma explícita aspectos íntimos da súa vida. A maior sorpresa vén de man de Vicente Vázquez e Usúe Arrieta, os QQ, que con Canedo regresan ás orixes do primeiro, unha vila preto de Ourense. A tala dunha árbore e a elaboración a partir da súa madeira dun libro que conterá unha foto de familia é a escusa artística dunha película-performance que festexa e honra de maneira libre e lúdica os elementos cos que se constrúe unha identidade.

Manuscritos pompeianos de Marcos Nine, Fatum de Pablo Millán, Contra a morte de Alexandre Cancelo e Iago Martínez, Territorios de Lara Bacelo, Entre linguas de Sanchez Maragoto, Varela Aveledo e Vanessa Villaverde, Roger de Flor: Naturalidade Silvestre de Carlos Alberto Alonso, Gaiteiro! de Rubén Pardiñas, Corpos arbóreos de Andrés Victorero... unha listaxe exhaustiva de títulos de interese está fóra do alcance dun artigo coma este. As obras e os autores xa os temos; agora só falta que o noso país sexa por fin consciente do seu potencial creativo".

TEXTO: Martin Pawley
FONTE: (xornal.com, 02/01/2010)

Outros textos relacionados...
O ano do Novo Cinema Galego by Marcos Nine
O silencio dos cordeiros
by Manolo Gonzalez