Curtametraxistas Indignados

A Academia das Artes e Ciencias Cinematográficas de España ven de cambiar os mecanismos de presentación de candidaturas para os seus premios anuais na categoría de curtametraxes. Sen previo aviso adiantou o prazo de admisión nun mes con respecto ó que viña sendo habitual en anos anteriores e limitou a duración dos traballos a 20 min., a diferencia dos 30 min. de anos anteriores ou dos 50 min. que recoñece o ICAA. Coma resultado de todo isto, temos que moitas obras quedarán sen poder optar ó que é considerado por algúns, o galardón máis importante do sector cinematográfico español, os Premios GOYA (*).

Por si todos estes cambios non foran poucos, a Academia decidiu tamén que os premios ás curtametraxes sexan suprimidos da gala televisada, entregándose unhas semanas antes na cena dos nominados, o que está motivando a todavía maior indignación de moitos curtametraxistas, especialmente -e por razóns obvias- dos nominados (entre os que este ano se atopan os galegos, Juan Pablo Etcheverry e Juan Galiñanes). E a todo esto, temos que sumar as xa tradicionais discrepancias en torno a un proceso de selección que ás veces non logra detectalas curtametraxes máis significativas do ano (asunto que tamén afecta as longametraxes, todo sexa dito). Outros problemas, coma que o receptor do galardón fora cambiando dunha edición a outra entre director e productor, ou o tema tan de actualidade de si o soporte dixital pode considerarse nominable ou non, son asuntos non menos importantes, pero que saen á luz aproveitando tan inesperada reconversión.

Por todo isto. Dende onte, unha serie de correos electrónicos con múltiples destinatarios iniciaron un denso, intenso e interesante debate que se pretende canalizar dende a web http://www.indignados.org/ . Nela poderedes atopar unha carta dirixida ós responsábeis da Academia acompañada dun pequeno cuestionario/ medidor de indignación. O Prazo para asinala misiva rematará o próximo xoves 01 de novembro ás 10:00h.


(*) Na imaxe “Saturno devorando a su hijo”, óleo de Francisco de Goya que recrea a terrorífica lenda mitolóxica de Saturno, deus do tempo e da morte, o cal, ameazado polo oráculo sobre que un dos seus fillos o destronaría, decidiu devoralos a todos.